Wymagania szóstej dyrektywy AML – 2019

Dyrektywa unijna numer 2018/1673  w sprawie zwalczania prania pieniędzy za pomocą środków prawnokarnych definiuje i normalizuje sankcje za przestępstwa związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu.

Celem wprowadzenia nowej dyrektywy – którą potocznie określamy numerem 6,  jest potrzeba ujednolicenia definicji przestępstwa związanego z terroryzmem i praniem pieniędzy w Państwach członkowskich, jak również określenie odpowiedzialności i sankcji zaangażowanych stron za taką działalność.

Kraje członkowskie zostały zobowiązane do tego, aby  już nie tylko sam fakt prania pieniędzy był bezwzględnie kryminalizowany. Również pośredni udział w tym procederze i zatajenie tej informacji przed odpowiednimi organami będzie sankcjonowane.

 

Kolejną Wytyczną jest to aby popełnienie przestępstwa związanego z praniem pieniędzy było wystarczające do wydania wyroku skazującego. Wykładnią prawa wymuszono wprost aby przestępstwo prania pieniędzy było nie musiało być jednocześnie powiązane z innym przestępstwem występującym jednocześnie lub uprzednio.

 

W Artykule trzecim wprowadzono definicję przestępstwa prania pieniędzy które jest przestępstwem określonym jako działanie umyślnie i polegające na jednej z trzech niżej wymienionych działalności:

• konwersja lub przekazanie mienia, ze świadomością, że pochodzi ono z działalności przestępczej, w celu ukrycia lub zatajenia nielegalnego pochodzenia tego mienia lub udzielenia pomocy dowolnej osobie, która bierze udział w takiej działalności, w celu umożliwienia tej osobie uniknięcia konsekwencji prawnych takiego działania;
• ukrycie lub zatajenie prawdziwego charakteru mienia, jego źródła, miejsca położenia, rozporządzania nim, przemieszczania, praw odnoszących się do mienia lub własności mienia, ze świadomością, że mienie to pochodzi z działalności przestępczej;
• nabycie, posiadanie albo użytkowanie mienia, ze świadomością w momencie jego otrzymania, że mienie to pochodzi z działalności o charakterze przestępczym

Artykuł czwarty AMLD6 wskazuje, że od teraz przestępstwem będzie również pomocnictwo, podżeganie i usiłowanie popełnienia przestępstwa prania pieniędzy, którego definicję zawarto powyżej.

 

W Artykule ósmym AMLD6 określono kary dla osób prawnych obejmujące między innymi:

• odebranie prawa do Świadczeń publicznych,
• objęcie nakazem sądowym,
• sądowy nakaz likwidacji działalności, czasowe lub trwałe zamknięcie zakładu,
• zakaz prowadzenia działalności handlowej.

 

W Artykule dziewiątym nakazano państwom członkowskim Zabezpieczanie lub konfiskowanie korzyści powstałych w wyniku przestępstwa jak również narzędzi służących do dalszej działalności przestępczej w tym zakresie.

 

Artykuł dziesiąty precyzuje kwestie jurysdykcji na danym terenie.  określa między innymi potrzebę współpracy między państwami jeżeli przestępstwo zostało popełnione na kilku terytoriach. W kontekście przestępstw popełnionych przy użyciu technologii informacyjno-komunikacyjnych  wymaga się jurysdykcja dotyczyła, miejsca użycia technologii, a nie miejsca gdzie fizycznie znajdują się urządzenia np. Serwery

 

 

Dyrektywa wprowadza również definicję działalności przestępczej do którego zalicza :

Udział w zorganizowanej grupie przestępczej

• Terroryzm
• Korupcję
• Handel bronią
• Fałszowanie pieniędzy
• Przestępstwa dotyczące podatków
• Wykorzystywanie seksualne,
• Porwania zabójstwa, wymuszenia etc.

 

W Treści dyrektywy AMLD6 wskazano aby przepisy w państwach członkowskich zostały do niej dostosowane do dnia 3  grudnia 2020 roku.